Σήμερα κάναμε το 12ο μάθημα από το πρόγραμμα "Βήματα για τη ζωή" που μιλάει για τη διαφορετικότητα. Από το προηγούμενο μάθημα μιλήσαμε για τις λέξεις "ιδιο" και "διαφορετικό" και αφού τις κατανοήσαμε και παίξαμε παιχνίδια με αυτές περάσαμε στο σημερινό. Αρχικά, είδαμε εικόνες με ανθρώπους διαφορετικούς και τους σχολιάσαμε. Τι διαφορετικό έχουν; Αυτό σημαίνει ότι είναι κατώτεροι από μας; Το συζητήσαμε, ευτυχώς οι απαντήσεις των παιδιών ήταν ανθρώπινες και ήξεραν απ' την αρχή πώς κάποιος που είναι διαφορετικός από μας, δεν σημαίνει ότι είναι κακός, εχθρός, κατώτερος.
Στη συνέχεια, για να καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε μοναδικοί τους έδειξα έναν πίνακα ζωγραφικής του Μιρό και ζήτησα να μου πει ο καθένας τι βλέπει και εγώ έγραψα τις απαντήσεις τους. Στο τέλος της δραστηριότητας, παρατηρήσαμε ότι όλοι την ίδια εικόνα την βλέπαμε διαφορετικά. Αυτό έδειξε ότι ο καθένας είναι μοναδικός και σκέφτεται διαφορετικά, έχει την δική του οπτική και σκέψη.
Μετά, τους είπα πως έχω ένα μυστικό κουτί που έχει μέσα μία εικόνα ενός ξεχωριστού παιδιού, και θα έρχεται ένας ένας να ανοίγει το κουτί και να βλέπει το ξεχωριστό παιδί αλλά δεν θα το πει σε κανέναν. Θα είναι μυστικό. Εγώ μέσα στο κουτί έβαλα έναν καθρέπτη και έτσι κάθε παιδί που άνοιγε το κουτί έβλεπε τον εαυτό του. Μετά, ρώτησα πως ένιωσαν όταν είδαν αυτό το ξεχωριστό παιδί, η αλήθεια είναι πως δεν μπορούν ακόμα να εκφράσουν αυτά που νιώθουν όμως τους βοήθησα εγώ... Κάθε φορά που κάποιο παιδί άνοιγε το κουτί καιέβλεπε τον εαυτό του αμέσως γελούσε και προσπαθήσαμε να βρούμε ποια συναισθήματα νιώθουμε όταν γελάμε, φυσικά χαρά! Αλλά τους μίλησα και για την υπερηφάνεια, την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση που μπορεί να ένιωσαν.
Μετά, τους έδειξα την ταυτότητα μου και τους ρώτησα τι είναι... οι περισσότεροι νόμιζαν ότι είναι κάρτα τράπεζας. Του εξήγησα ότι είναι ταυτότητα και ότι έχει τα στοιχεία μου πάνω, τη φωτογραφία μου και την υπογραφή μου και ότι όλοι οι μεγάλοι έχουν τη δική τους ταυτότητα γιατί ο καθένας είναι μοναδικός. Τους μίλησα και για τα δαχτυλικά αποτυπώματα που είναι μοναδικά και ότι οι αστυνομία μπορεί να βρει κάποιον κλέφτη από το δαχτυλικό του αποτύπωμα. Αποφασίσαμε να κάνουμε τις δικές μας ταυτότητες, με τη φωτογραφία μας, το αποτύπωμα μας και κάποια στοιχεία μας.
Ακόμη, διαβάσαμε το παραμύθι "Καλημέρα φίλε!" που μας μιλάει για τη διαφορετικότητα και πως το γάλα και το κακάο που βρίσκονται στο ίδιο μπουκάλι γίνονται καλοί φίλοι, παρόλο που το γάλα είναι κάτασπρο και το κακάο καφέ!
Στο τέλος της ημέρας, μοίρασα στα παιδιά την 4η Επιστολή από το βιβλίο με σκοπό να μάθουν οι γονείς πώς δουλέψαμε στην τάξη πάνω στο θέμα και πως μπορούν να το συνεχίσουν στο σπίτι.
Να σημειώσω ότι οι δραστηριότητες προτείνονται από το βιβλίο "Βήματα για τη ζωή" απλά εγώ χρησιμοποίησα τις δικές μου εικόνες, βιβλία και υλικά! Ήταν ένα πολύ ωραίο μάθημα ζωής!
Στη συνέχεια, για να καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε μοναδικοί τους έδειξα έναν πίνακα ζωγραφικής του Μιρό και ζήτησα να μου πει ο καθένας τι βλέπει και εγώ έγραψα τις απαντήσεις τους. Στο τέλος της δραστηριότητας, παρατηρήσαμε ότι όλοι την ίδια εικόνα την βλέπαμε διαφορετικά. Αυτό έδειξε ότι ο καθένας είναι μοναδικός και σκέφτεται διαφορετικά, έχει την δική του οπτική και σκέψη.
Μετά, τους είπα πως έχω ένα μυστικό κουτί που έχει μέσα μία εικόνα ενός ξεχωριστού παιδιού, και θα έρχεται ένας ένας να ανοίγει το κουτί και να βλέπει το ξεχωριστό παιδί αλλά δεν θα το πει σε κανέναν. Θα είναι μυστικό. Εγώ μέσα στο κουτί έβαλα έναν καθρέπτη και έτσι κάθε παιδί που άνοιγε το κουτί έβλεπε τον εαυτό του. Μετά, ρώτησα πως ένιωσαν όταν είδαν αυτό το ξεχωριστό παιδί, η αλήθεια είναι πως δεν μπορούν ακόμα να εκφράσουν αυτά που νιώθουν όμως τους βοήθησα εγώ... Κάθε φορά που κάποιο παιδί άνοιγε το κουτί καιέβλεπε τον εαυτό του αμέσως γελούσε και προσπαθήσαμε να βρούμε ποια συναισθήματα νιώθουμε όταν γελάμε, φυσικά χαρά! Αλλά τους μίλησα και για την υπερηφάνεια, την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση που μπορεί να ένιωσαν.
Μετά, τους έδειξα την ταυτότητα μου και τους ρώτησα τι είναι... οι περισσότεροι νόμιζαν ότι είναι κάρτα τράπεζας. Του εξήγησα ότι είναι ταυτότητα και ότι έχει τα στοιχεία μου πάνω, τη φωτογραφία μου και την υπογραφή μου και ότι όλοι οι μεγάλοι έχουν τη δική τους ταυτότητα γιατί ο καθένας είναι μοναδικός. Τους μίλησα και για τα δαχτυλικά αποτυπώματα που είναι μοναδικά και ότι οι αστυνομία μπορεί να βρει κάποιον κλέφτη από το δαχτυλικό του αποτύπωμα. Αποφασίσαμε να κάνουμε τις δικές μας ταυτότητες, με τη φωτογραφία μας, το αποτύπωμα μας και κάποια στοιχεία μας.
Ακόμη, διαβάσαμε το παραμύθι "Καλημέρα φίλε!" που μας μιλάει για τη διαφορετικότητα και πως το γάλα και το κακάο που βρίσκονται στο ίδιο μπουκάλι γίνονται καλοί φίλοι, παρόλο που το γάλα είναι κάτασπρο και το κακάο καφέ!
Στο τέλος της ημέρας, μοίρασα στα παιδιά την 4η Επιστολή από το βιβλίο με σκοπό να μάθουν οι γονείς πώς δουλέψαμε στην τάξη πάνω στο θέμα και πως μπορούν να το συνεχίσουν στο σπίτι.
Να σημειώσω ότι οι δραστηριότητες προτείνονται από το βιβλίο "Βήματα για τη ζωή" απλά εγώ χρησιμοποίησα τις δικές μου εικόνες, βιβλία και υλικά! Ήταν ένα πολύ ωραίο μάθημα ζωής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου